Yemek Arkamızdan AğlaMAZ !!!

Yemek Arkamızdan Ağlamaz!!! Küçükken lokmalar hep ağzımıza tıkıştırılır, ye çocuğum yoksa lokmalar arkandan ağlar, denirdi. Dünyada bir sürü aç insan varken tabağımızda yemek bırakmamız olmazdı. Eminim birçok anne hala çocukların ağzına bu şekilde vicdan yaparak yemek tıkıştırıyordur.


Tabii ki dünyada maalesef gereğinden fazla aç insan var hem de. Her gün birçok çocuk yiyecek bir lokması, içecek bir damla suyu olmadığı için ölüyor. Bunlar ne yazık ki dünyamızın gerçeklerinden. Peki şunu sormak isterim. Bizim yiyemediğimiz lokmanın ve zorla yemek zorunda kalıp obezleştiğimiz yemeklerin aç insanlara faydası ne? Tabağımızdan çöpe gitmese postaya verilip oralara mı gidecek? Arkasından ağlamasın diye boşuna her bir organı yağlanan çocukların günahı ne? Bunu baştan düşünmek, ona göre önlem almak gerekmez mi? Porsyonluk pişirmeye alışsa anneler, tabakları az doldursa... Olmaz mı böyle? Fazla fazla pişirip zorla yediğimiz ya da çöpe attığımızdan arttıracağımız paralarla aç insanlara yardım yapsak?


Ben bu anlamda  Alman ve Avusturya'lıların tavrını çok beğeniyorum. Genelde ikinci ana öğün öğlen ve yenecek kadar günlük pişiriliyor. Akşam acıkan olursa ya bir dilim salam veya peynirli ekmek, tost ya da meyve yeniyor. Hemen aaa onlar da kilo yapar demeyelim çünkü bu bir diet yazısı değil. Kilo almak istemeyen ekmek ve meyvenin yerine başka şey atıştırabilir. Ama biz işten geç geliyoruz diyenler de akşam yemeğini tek yemelik pişirebilir.


Ben çocuklarımı hiç zorlamam doyduysa doymuştur, ya da aç değilse önceki öğünde çok yediyse yemeyebilir. Aç olmadan yemeğe zorlamak beyinde psikolojik açlık düşüncesini körükler bence. Yemekleri de elimden geldiği kadar yenip tükenecek kadar pişiriyorum.

37 Yorumlar

Yorumlara link eklemek kesinlikle yasaktır. Bu yorumlar yayımlanmayacaktır. Comments with links are not allowed !!!

  1. Güzel bir konuya değinmişsiniz. Bizde nedense hep olumsuzluğa teşvik ve övgü vardır. Evde veya misafirlikte fark etmez. Yedirdikçe yedirmek isteriz. Yalan yok, bir dönem yeğenlerime ben de öyle davranıyordum birlikte vakit geçirdiğimizde. Az yiyorlardı ben de ısrar kıyamet yediriyordum :) Sonra yanlış yaptığımı anladım neyse ki. Niye hastayız, niye bu kadar gerginiz, niye enerjimiz yok diye üzülür dururuz; ama yemekten yedirmekten de vazgeçmeyiz bir türlü...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Çok sevindim artık yapmadığına. Çocuklar da bizden farklı değil aslında doydu mu biliyor istemiyor. Aç da kalmıyorlar ayrıca.

      Sil
  2. evet eskiden ben de yerdim tabakta kalanı atılmasın diye sonra baktım kilo alıyorum hemen kestim..oğluma hiç yedirmedim zaten ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yemekle çocuk kovalayanlara sinir oluyorum. Acıkınca yiyecek. Bu alışkanlıkları değiştirmek en iyisi.

      Sil
  3. Siteni Blogger Derneğinden keşfettim. Keşke izleyici eklentisi kursan. Çok iyi olur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. İzleyici eklentim var hem gfc hem de google çevreleri.

      Sil
  4. Annem hiç zorlamadı. Günlük pişirmek en iyisi, hem daha sağlıklı olması açısından da. Çalışanlar belki daha basit, sağlıklı şeyler yapabilirler. Kendim içinde inşallah öyle olacağını umuyorum, artık bana tüyolar verirsin. :)

    YanıtlaSil
  5. Bizde bu asil görevi eşim yapıyor:)))

    YanıtlaSil
  6. Öyle diye diye aldık zaten kiloları. Kafamızdan da atamıyoruz sanki açlıktan öleceğiz yemezsek!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet hiç de ölmüyoruz aslında. Ben koltukta kitap okurken aklıma atıştırmak gelirdi şimdi yatağa uzanıp okuyorum :)

      Sil
  7. di mi birisi zorlayınca ben de düşünüyorum acaba doymadım mı ki az mı yedim biraz daha mı yesem diye.. bir de ben yarım kalan tabaktan nefret ederim o önüme geldiyse bitecek. bunun için de herkes yiyebileceği kadar alsın hiçbiri boşa gitmesin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabak boyutunu küçültmek de çözüm olabilir :)

      Sil
  8. Anne yüreği dayanamıyor işte. Ben de tabağına az koyarım. İsterse tekrar veririm. Yemekler az yapılmalı çöpe gitmemeli. Çocuğun peşinde koşup yemek yedirmeye de karşıyım ben.

    YanıtlaSil
  9. ayy sormaaaa en çok anane babanelerimiz böyle yediriyor yaaaa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi? Beni de zorardı rahmtli babaanneciğim tombul ve istahlı bir çocuk olmama rağmen.

      Sil
  10. Başlık çok güzel Derya Hanım, gerçeklerin yüze çarpması gibi! Küçükken yemeği ağlatmıyoruz, e ağlamasın tabi ama büyüdüğümüzde kilo aldık diye bu seferde biz ağlıyoruz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet maalsef. En iyi ve doğru çözm ölçülü pişirmek atılmasını istemiyorak.

      Sil
  11. Haklısınız, sanki tüm tabağı bitirmek zorundaymışız gibi şartlandırılarak büyüyoruz. Biz de artık yiyebileceğimiz kadar yemek yapıyoruz, daha sağlıklı...
    Teşekkürler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben teşekür ederim. Evet en doğrusu ölçülü pişirmek, hem ev bütçesine de katkısı olur.

      Sil
  12. Çok doğru bir konuya değinmişsiniz. Aşırı ısrar çocuğu o yemekten tiksindirebilir de.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısınız yemiyorlar o yemeği zorlayınca sonradan da.

      Sil
  13. Güzel bir konu olmuş :)
    Reklam da vardı ya öyle ;)) Her izlediğimde gülerim...
    Annem tam böyle bir insan! Yesin de ne olursa olsun! Ben zorlamıyorum. Hatta baby led weaning üzerine gittim hep ama annem ağır bastı ve oyunla yedirebiliyoruz artık.
    Benim için önemli olan yumurtasını, peynirini, belli aralıklarla etini sebzesini yemesi. Miktara takılmıyorum hiç. Zaten takılsam da bir anlamı yok iştahsız :)

    Bakalım anneler kabul edecek mi bunu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Annelerin artık düşünce tarzını değiştirmesi lazım. Elinde kaşık çocuk peşinde koşulması ya da zorlamak hiçdoğru değil.

      Sil
  14. küçük çocuklar için geçerli olmasa da evdekiler bence tencereden yiyecekleri kadar alsa ne güzel olacak

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısınız. Savurganlık pişirme ve tabağa alma aşamasında oluyor zaten.

      Sil
  15. Standardın dışında bir bakış açısı ve güzel bir yazı. Başta kereviz olmak üzere bazı gıda maddelerinin arkamdan ağlamasının umurumda olmayacağını da eklemek isterim bu arada. Biliyorum iyi bir örnek değil ama ben de evliya değilim sonuçta. = )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Savurganlık konunu hazırlık ve ikram aşamalarında düşünmediysek fazla gelen yemeği zorla yememiz bizi daha hayırsever yapmaz bence.

      Sil
    2. Annelerimizin psikolojisi iyi yiyen çocuk=sağlıklı çocuk diye işliyordu. Gel görelim ki annem ve kayınvalidem ikisi de gençliğinde az yiyen ve zayıf olanlardı ( hiiiiç de hasta olmamışlar nedense). Sorgulayınca da ahhh zamane yiyecekler bizim yediklerimiz ile bir mi? Biz az yiyorduk ama vitamini boldu. :)) ben artık tartışmıyorum onlarla, kızım doydu mu? Evet deyince kalırsa kalır tabakta, o kadar... Yerinde yazı olmuş canım, büyüklerimiz okusalar bari...

      Sil
    3. Ilk oglumda ben de çok tecrübesizdim bu gibi hatalar yaptim. Zamanla yanlis oldugunu anladim. Artik kimsenin dogrusuna degil ailemizin dogrularina önem veriyorum çocuklarimi egitirken.

      Sil
  16. Merhaba Derya Hn.cmmmm, bloğunuz benim çok yakından ilgili olduğum bir konu üzerine SPOR, SAĞLIK...
    Ben fazla kilodan inanılmaz korkuyorum:(( hareket etmeye çok özen gösteririm ama masa başı çalışmak berbat birşey:(
    Teşekkürler bu arada yazınız da güzel, doğru bir konu...
    fulyapimlezzetler.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Hareket etmek en güzel şey bana göre masa başı çalışmak zor arada bir kalkıp tur atmak, merdiven inip çıkmak esneme hareketleri yapmak çok işe yarıyor.

      Sil
  17. Maalesef ki yemek yaparken de tabağa koyarken de gözümüz doymuyor. Sonrasında da yemek arkandan ağlar mantığı ile onlara istemeden de olsa kötülük yapmış oluyoruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Maalesef kendimize de yapıyoruz aynı kötülüğü.

      Sil
  18. Merhaba, ben Beslenme ve Diyetetik okuyorum da ne kadar doğru şeylere değinmişsiniz. Bize de derslerde çok söylenen bir şey bu; gelecek hastalarımıza porsiyonun önemini anlatmak. Yalnız şunu şöylemek isterim ki; diyet zayıflamak için yapılmaz. Diyet bir insanın günlük beslenme biçimidir. Size bilgelik taslamak istemem ama bu algının kırılması için çalışmalar gerekiyor maalesef ülkemizde. Bu arada bende sağlıkla ve sporla ilgili araştırmalar hazırlayıp yayınlıyorum blogumda, umarım göz atarsınız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Blogumun genelini okuyanlar ömür boyu uygulanacak saglikli beslenme seklini benimsedigimi ve savundugumu bilirler. Diet receteleri veren bir blog olmadim tercihim saglikli yasam. Yorumunuz için tesekkür ederim tabii blogunuza ugrarim.

      Sil
Daha yeni Daha eski

Ads

Ads